Alex de Vries - in GAST

GAST - 1 09 07 - Alex de Vries

Anet van de Elzen figureert in haar eigen werk in de meest uiteenlopende gedaanten. Ze maakt innerlijke portretten. Alle gradaties binnen de emotionele schaal van het menselijk bestaan, onderzoekt ze door na te gaan wat er de uiterlijke verschijningsvorm van zou zijn. Ze gebruikt daarvoor vooral het eigen lichaam. Vaak is ze daardoor totaal onherkenbaar. Als je haar alleen uit haar werk kent, is een ontmoeting met haar in de werkelijkheid een vreemde gewaarwording: een soort ontknoping. Anet van de Elzen is een kunstenaar die werkt in de traditie van de performance zoals die eind jaren zestig en begin jaren zeventig werd ontwikkeld. Vanzelfsprekend is ze een kunstenaar van een andere generatie en is haar werk in meerdere opzichten niet te vergelijken met dat van haar voorgangers uit die jaren, maar ze is wel heel zuiver aanwezig in haar performancekunst die bovendien weinig scrupuleus is en vooral ten aanzien van het eigen gemoed nietsontziend. Ze gebruikt lichaam en geest als haar sculpturale materiaal en dat maakt haar werk enigszins beangstigend. Tegelijkertijd is ze in haar werk zo onthecht aanwezig dat ze een groot vertrouwen wekt. Anet van de Elzen weet door buiten zichzelf te treden diep tot haarzelf en het publiek door te dringen. Haar werk is meditatief en wordt in opperste concentratie uitgevoerd. Toch houdt ze altijd een lichte toon in haar werk aan. Mede daardoor moet je haar wel serieus nemen. Ze staat nooit zomaar een potje moeilijk te doen. Het punt is juist dat ze wat we niet zo gauw begrijpen zo eenvoudig en toegankelijk doet lijken. Performancekunst is vooral het gevolg van simpelweg een beslissing die je neemt om een handeling consequent uit te voeren. De vanzelfsprekendheid daarvan heeft Anet van de Elzen tot het belangrijkste kenmerk van haar werk ontwikkeld.