GAST - 1 09 07 - Alex de Vries

Anet van de Elzen figureert in haar eigen werk in de meest uiteenlopende gedaanten. Ze maakt innerlijke portretten. Alle gradaties binnen de emotionele schaal van het menselijk bestaan, onderzoekt ze door na te gaan wat er de uiterlijke verschijningsvorm van zou zijn. Ze gebruikt daarvoor vooral het eigen lichaam. Vaak is ze daardoor totaal onherkenbaar. Als je haar alleen uit haar werk kent, is ee... meer >>>

Tulpa's en golems
In de kern van het werk van Anet van de Elzen huist een magneet, poreus, rijk en diepzinnig, met een energie die zich verplaatst in reflectieve stromen waardoor een rusteloze stoet menselijke identiteiten ontstaat. Haar afbeeldingen van gebroken mensen, gevangen tussen armoede en verhevenheid, zijn herkenbaar en tegelijkertijd verontrustend oorspronkelijk. Het worden nooit zelfportretten en ze zullen geen glimp van de de... meer >>>

Het peillood in de waarneming
De beeldende kunst die zij maakt, staat niet voor Anet van de Elzen. ‘Ze zullen geen glimp van de identiteit van de kunstenaar laten zien', zegt een van de auteurs in dit boek, Brian Catling. Het werk staat voor de kijker. Er zit niets tussen, zelfs Anet van de Elzen niet. Zij geeft zich meer dan bloot. Ze lost op in haar werk Het is voor haar vanzelfsprekend om te doen. Alles wat Anet van de Elzen in het dagelijkse leven niet is, is ze in haar werk ... meer >>>

Toen ik in februari 2001 voor het eerst in Nederland met Anet samenwerkte, was ik een van de vijf kunstenaars die waren uitgenodigd om deel te nemen aan de show The Wolf en the Winter die zij had georganiseerd. Zij was de laatste die optrad en wat mij in haar werk het meeste raakte was de wijze waarop ze haar stem gebruikte en de kracht die van haar zingen uitging. Voor mij zijn de centrale en belangrijkste thema's Anets gebruik van haar stem als instrument en de geheimzinnige communicatie ... meer >>>

Een kus in de lucht

De Inuït en de Indianen maken een nieuw lied als er geen woorden zijn om een gevoel te beschrijven. Zij zingen met de ogen dicht omdat er dan alleen contact is met het binnenste, de ziel en alleen dan kun je zingen.
Als ik zo zing, verlies ik de tijd en maak als vanzelf composities die ik niet dacht te kennen. Ik communiceer met de mensen die luisteren, niet letterlijk maar er is een vorm van contact, onzichtbaar sensitief contact. Ook als er niemand zou zijn e... meer >>>

‘Ik weet hoe het voelt om naar iets moois te streven’:

... meer >>>

De eersten die je liefhebt.

Het is een oud verhaal dat niet vaak verteld werd. Misschien heeft dit te maken met het feit, dat de geschreven geschiedenis dominant is en, gebonden aan de dwingende doelstelling de verschillende levensgeschiedenissen tot één verhaal te smeden, een beperkte polemiek voert over wat waar is en wat niet waar is, waarbij de nadruk voortdurend ligt op de logica van wat zich in de wereld afspeelt. En dit verhaal dat (ondanks deze domi... meer >>>